Natuurbewustzijn, goede voorbeelden van over de grens

“Voor een respectvol samenleven van dieren en mensen” in het Duits las ik in een folder die langs de paden van een kwetsbaar stukje natuur in Basel werd verspreid. Het viel me op dat de informatie niet was gericht op verbieden maar op inzicht geven in de maatregelen die nodig zijn om de kwetsbare natuur te behouden. Er was speciale aandacht aan hondenbezitters omdat het stukje natuur, Landschaftspark Wiese, uit schraal hooiland langs een meanderende beek bestaat en niet ver van de bewoonde wereld ligt. De informatiefolder bevatte ook een “Hundeplan” over waar je wel en niet mag komen met je hond en waarom. De gegeven informatie was, effectief. Ik trof geen afval of verstrooide folders langs het pad en zag enkel honden die aangelijnd waren.

Weer thuis hoorde ik van Jorien en Theo (ons bestuurslid) dat zij ook een soortgelijke ervaring hadden in Bretagne. Hieronder lees je hun ervaring.

Afgelopen zomer wandelden we bij Ploumanac’h langs de noordkust van Bretagne. Er was een mooi breed pad, met daar langs een hekje van nog geen 20 cm hoog. Toch zag je niemand aan de verkeerde kant ervan. Ook niet waar nog uitnodigende paadjes leken te lopen. Wat je wel zag langs de paden, waren bordjes zoals dit:

Je hoeft het Frans niet eens te kunnen lezen, om te begrijpen waar het over gaat. Overduidelijk is te zien hoe de natuur zich hersteld heeft sinds 1994, toen alle paden aangelegd zijn en mensen dus niet meer kriskras overal overheen liepen.

Dat motiveert mensen denk ik enorm, omdat je niet met het strenge vingertje wijst, maar omdat je laat zien, wat de gevolgen zijn van hun argeloze gedrag. Of eigenlijk wat het oplevert als ze zich wel verantwoordelijk gedragen. Iedereen bleef dus keurig aan de goede kant van het hekje :))

Hoe fijn zou het zijn, als we hier een voorbeeld aan kunnen nemen en mensen kunnen laten zien welke inspanningen wij plegen om de natuur te bevorderen en hoe zij daar zelf moeiteloos hun bijdrage aan kunnen leveren. En beeld zegt vaak meer dan woorden. Laat deze twee voorbeelden van over de grens ons inspireren beter te communiceren met mensen die zich achteloos langs de Leij of op de hei, al dan niet met hond, begeven.