Vergezichten op zoek naar Basiskwaliteit Natuur
Dit jaar is de weidevogelgroep van het B-team begonnen met het systematisch tellen van wintervogels in het agrarisch gebied. Dezelfde groep die al een paar jaar actief is met weidevogelbescherming waarbij nesten worden gelokaliseerd en beschermd, richt zich nu met dit project op de vogels die in de winter in het agrarisch gebied verblijven en overwinteren.
Het doel is om inzicht te verkrijgen in soorten en aantallen van vogels die profijt hebben van de akkerranden en de voedselveldjes welke in het kader van Agrarisch Natuurbeheer verspreid zijn aangelegd. Deze maatregel van bescherming werd in overleg met de grondeigenaren tot stand gebracht, waarvoor zij voor de realisatie en onderhoud via Brabants Landschap een vergoeding ontvangen.
Uitvoering
De Rielse heide is het landbouwgebied aan de uiterste westkant van de gemeente en grenst aan de gemeente Gilze-Rijen. Het gebied is in de jaren zeventig van de vorige eeuw verkaveld en bestaat uit grote percelen met gras of akkergewassen. De Goorweg, Schootjesbaan en Vijfhuizenbaan zijn de belangrijkste wegen door het gebied. In het gebied zijn 9 telpunten uitgezet waarvan er 5 nabij voedselvelden liggen en 4 als referentiepunten zijn gekozen.
Op elk telpunt wordt 10 minuten waargenomen. Alle vogels die terreingebonden gedrag vertonen worden genoteerd. Om dit goed te doen zijn meerdere mensen op één telpunt nodig. Dit ivm het kijken en noteren tegelijk. De tellingen vinden eens per maand plaats in de maanden november tot en met februari. De waarnemingen worden direct via de smartphone of tablet digitaal ingevoerd via de vogelapp Avimap en na afloop doorgezonden naar Sovon.
Resultaten
Er zijn nu twee tellingen uitgevoerd waarbij de veldmedewerkers van Brabants Landschap ons instructie gaven zodat we later de telling zelf kunnen uitvoeren.
Het is nu al duidelijk dat de aangelegd voedselakkers met zonnebloemen en zadenrijke gewassen effect hebben als voedingsplaatsen voor vele honderden vinkachtigen als vinken, groenlingen, putters, kneuen en tientallen geelgorzen. Er is wel verschil te zien in de voorkeur die vogels hebben voor bepaalde locaties. Waaraan dit ligt is nog niet te zeggen, wellicht wordt dit na een langere reeks van waarnemingen duidelijk. Ook nog lang niet alle soorten die mogen worden verwacht in dit gebied zijn waargenomen. Zo is bijvoorbeeld de patrijs nog niet genoteerd. Hopelijk komt er nog een dag met sneeuw in januari of februari waarop we kunnen gaan tellen. Dat is voor een patrijzentelling ideaal.
Afgezien van het nut van deze tellingen is het ook een heel gezellige, leerzame en gezonde bezigheid. En nooit is het saai. Een hele ochtend buiten om samen met anderen je ogen en oren te gebruiken om je te laten verrassen op wat je tegenkomt. Wie mee wil doen is welkom.